Zlota era kina wegierskiego

Zamierzalismy stworzyc publikacje, ktora - mimo skromnej objetosci - opowie o fenomenie wegierskiego kina z dwoch punktow widzenia. Pierwszy, krytyczny, reprezentuja eseje wegierskich badaczy filmu, Györgya Bárona, Gábora Gelencséra, Loránta Stohra i Balázsa Vargi, bedace analiza istotnych dla dziel tamtych lat aspektow politycznych, historycznych, stylistycznych czy wreszcie wplywu Nowej Fali na odradzajace sie kino wegierskie. Kontekst artystyczny nie byl jednak jedynym, ktory budowal legende filmow wegierskich zlotej ery. Szczegolny dla Europy Srodkowej czas, w jakim powstawaly tamte dziela, zwrocil nasza uwage na aspekt spoleczny, wyrazajacy sie recepcja dokonan wegierskich rezyserow w Polsce i w Republice Czeskiej (owczesnej Czechoslowacji). Opowiesci Jiriego Králíka, Radima Valaka oraz Andrzeja Wernera ukazuja nie tak odlegly, ale troche juz zapomniany swiat, w ktorym film potrafil byc wydarzeniem nie tylko artystycznym czy intelektualnym, ale i spolecznym, a nawet politycznym. Przypominaja czasy, w ktorych obecnosc w kinie oznaczala wrecz przyjecie takiej czy innej postawy; mowila wiele o swiadomosci widza. Robert Kardzis, Jan Topolski