Z bojow Adolfa Nowaczynskiego Tom 1

Adolf Nowaczynski jest dzis kojarzony przede wszystkim przez publicznosc teatralna i teatrologow. Tymczasem ten prozaik, dramaturg, satyryk, poeta, eseista, krytyk i dzialacz polityczny, i spoleczny, byl takze jednym z najbardziej znanych i wzietych publicystow, i felietonistow okresu miedzywojennego. Jego orezem bylo pioro. Walczyl nim dzielnie i zazarcie zawsze majac na wzgledzie interes Polski i Polakow. Byl w tym do tego stopnia nieustepliwy, ze jego przeciwnicy posuneli sie az do rekoczynow. Nowaczynski zostal ciezko pobity i omal nie stracil oka. Autorom niniejszego wyboru jego tworczosci publicystyczno-politycznej naleza sie szczegolne podziekowania, bowiem - podobnie jak to bylo w przypadku Karola Stefana Frycza - przywracaja zbiorowej pamieci narodu postac dla dziejow jego kultury nieobojetna. Nowaczynski jest jeszcze jednym dowodem nienawisci sasiadow ze wschodu i z zachodu do polskosci i wszystkiego, co z nia zwiazane. Zycie stracil w wyniku dwukrotnego uwiezienia przez Niemcow na Pawiaku, ciezkiego sledztwa, wielokrotnego bicia i upokarzania, co w koncu zalamalo go psychicznie. Natomiast ze skarbnicy narodowej pamieci wyrugowala go prawie piecdziesiecioletnia okupacja sowiecka, ktorej kolaboranci nienawidzili i nienawidza zreszta nadal wszelkie przejawy narodowego patriotyzmu polskiego, ktory celowo utozsamiaja z faszyzmem, a nawet nazizmem, by go dyskredytowac w oczach mlodych Polakow. Tym wieksze uznanie dla Autorow wyboru publicystyki Adolfa Nowaczynskiego - ludzi przeciez mlodych - i ich nauczycieli. Niemalze w 70. rocznice tragicznej smierci Nowaczynskiego przywracaja jego tworczosc do zycia. Tym to cenniejsze, ze teksty tu przypomniane powstawaly w czasach, gdy nikomu jeszcze nie krepowala ust i pior poprawnosc polityczna, i nie paralizowal strach przed otwartym wyrazeniem narodowego interesu polskiego. W tym sensie zebrany tu tom moze byc podrecznikiem rzetelnej i asertywnej publicystyki, ktorej w czasach skundlenia elit dziennikarsko-publicystycznych tak bardzo nam brakuje.