Nu se pretează? Nu contează! La noi puteți returna bunurile în 30 de zile
Cu un voucher cadou nu veți da greș. În schimbul voucherului, destinatarul își poate alege orice din oferta noastră.
30 de zile pentru retur bunuri
W odniesieniu do prezentowanych w niniejszej ksiazce kolonii i osrodkow artystycznych - Monte Verita, Mathildenhöhe, Hellerau, Goetheanum, Bauhaus - zarowno w szerszym kontekscie kulturowym, jak i tylko w zakresie sztuki scenicznej, interesujacy wydaje sie aspekt stosunku dzialan ich tworcow do tradycji. Ernst Bloch laczy pojecie tradycji z pojeciem utopii, ustanawiajac je na biegunach przeszlosc-przyszlosc: "Ten strumien z przeszlosci [...] przeplywa przez «teraz» i terazniejszosc, [...] plynie w przyszlosc, tym samym gwarantujac, ze utopia nie pozostaje ani nie staje sie utopijna, a realizacja utopii, utopijnego zamierzenia czy planu, nie ma charakteru wywrotowego. Utopia jest drogowskazem jasnej tradycji". Kwestie utopii jako "drogowskazu jasnej tradycji" ujac mozna takze w sposob zaproponowany przez Erica Hobsbawma i Terence'a Rangera jako "tradycje wynaleziona". O ile ta "wynaleziona tradycja" generowana byla przez sfere wladzy, o tyle ruch "reformy zycia" (Lebensreform), dzialajac w opozycji do niej i reprezentowanej przez nia "wymyslonej tradycji", stwarzal dla siebie wlasna tradycje, zakorzeniona w innych przeslankach tozsamosciowych i innych wartosciach. Najbardziej bezposrednim medium dla tej wlasnej "wynalezionej tradycji" stawaly sie w koloniach artystycznych rozne formy dzialalnosci teatralnej. I jesli przyjac, ze utopie nie sa zabawami bez konsekwencji, lecz kazda utopia - zwlaszcza heroiczna - w jakis sposob zmienia rzeczywistosc (chocby przez ukazanie zagrozenia dla ludzkosci ze strony pewnych rozwiazan systemowych), to prawidlowosc ta objawia sie takze w eksperymentach teatralnych prowadzonych w koloniach artystycznych: podejmowane w krainie utopii - realnie zmienialy teatr.