Nu se pretează? Nu contează! La noi puteți returna bunurile în 30 de zile
Cu un voucher cadou nu veți da greș. În schimbul voucherului, destinatarul își poate alege orice din oferta noastră.
30 de zile pentru retur bunuri
Emil Cioran (1911-1995), francusko-rumunski mysliciel, choc dzis juz klasyk XX-wiecznej filozofii, nie podpada pod zadna typowa systematyzacje. Najblizej byloby mu chyba do szeroko pojetego egzystencjalizmu, ktory w powstalej w czasie rozkwitu tego nurtu we Francji Pokusie istnienia (1956) znajduje specyficzny wyraz. "Cierpiec - oto jedyny sposob na poznanie poczucia istnienia. Istnienie - oto jedyny sposob podtrzymania naszej przegranej". W jedenastu esejach tego tomu autor przeciwstawia sie iluzjom, mysleniu w kategoriach "raju": religii i wszelkim utopiom, ze spoleczno-politycznymi wlacznie. Daleki od naiwnego jego zdaniem heroizmu francuskich filozofow, wypowiada wlasny, bardzo prywatny "egzystencjalizm". Zebrane tu eseje mozna uznac za przejsciowe w drodze do tego uprywatnienia: kontynuuja one po trosze poetycko-retoryczny styl okresu rumunskiego, a takze ciagle jeszcze podejmuja tematyke geopolityczna. Cioran, ktory nastawia umysl na najwyzsze obroty wyrafinowania i subtelnosci, zwraca tu uwage na pozytki plynace z "niemyslenia", z fideizmu, a nawet z "glupoty", ktorych upor i zdolnosc do wysilku buduja cywilizacje, wznosza katedry i stawiaja mosty. To tylko jeden z paradoksow wydobywanych w tym zbiorze przez Cioranowa mysl - meandryczna, aforystyczna, niesystematyczna, ktora jednakze jak niewiele innych inspiruje czytelnika i kaze mu nie tylko myslec od nowa i inaczej, lecz tak samo postepowac i dzialac.