Pamiec spoleczna i jej implanty

Bez pamieci - tak indywidualnej, jak i spolecznej - trudno zyc, a jednoczesnie latwo ja stracic, latwo zapomniec. Potrzebujemy pamieci z roznych powodow i z roznych powodow ja zatracamy. Jej znaczenie z pewnych wzgledow wydaje sie nawet wazniejsze, niz pamieci jednostkowej. Trwanie pamieci spolecznej to po prostu przejaw trwania zbiorowosci i kultury. O tym, jak wazna byla juz dla starozytnych, moze swiadczyc fakt, ze Grecy uczynili z pamieci jedna ze swych bogin - Mnemosyne. Granice naszej pamieci sa granicami naszych dziejow - a przynajmniej ich swiadomosci. W zasadzie nasza przeszlosc jest bowiem na tyle odlegla, na ile daleko i gleboko siegamy w nia pamiecia. Wszystko inne zostalo zapomniane. Czasem bezpowrotnie, czasem z szansa na odkrycie jakichs zagubionych nosnikow i tresci przeszlosci. W tym drugim przypadku przeszlosc sie ozywi, a wlasciwie otworzy i objawi. Mozna powiedziec w pewnym uproszczeniu, ze pamiec jest wszystkim co mamy. (fragmenty Wstepu) Na rozwazaniach Mariana Golki nie ciazy pietno bezposredniej praktycznosci, Autor snuje swoja refleksje nad zjawiskami pamieci nie po to, by przykroic je do jakichs konkretnych badan, lecz by je zglebic w calej zlozonosci. Jego ujecia czy to pamieci spolecznej (zbiorowej), czy kwestii pamiec a tozsamosc, czy tez ram pamieci sa przekonujace. Nie nalezy traktowac ich jako rozstrzygniec danych 'raz na zawsze', ale z drugiej strony trudno bedzie sobie wyobrazic jakakolwiek prace na temat pamieci spolecznej, w ktorej nie byloby odniesien do propozycji Autora tej ksiazki. z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Szpocinskiego)