Nu se pretează? Nu contează! La noi puteți returna bunurile în 30 de zile
Cu un voucher cadou nu veți da greș. În schimbul voucherului, destinatarul își poate alege orice din oferta noastră.
30 de zile pentru retur bunuri
"W 1952 roku napisalam Nasze dni wczorajsze, powiesc, w ktorej moje postaci stracily zdolnosc rozmowy. Albo raczej - mowia do siebie, ale juz nie w formie bezposredniego dialogu. Znienawidzilam dialogi. W tej ksiazce zostaly one wplecione scisle w tkanine historii; w tkanine o bardzo scislej osnowie, jak w robotce na drutach zbyt gestej, przez co nie przepuszcza powietrza", pisala Natalia Ginzburg w 1964 roku. "Ksiazka Nasze dni wczorajsze stanowi powiesciowe pendant do najslynniejszego utworu Natalii Ginzburg, autobiografii Lessico famigliare (Leksykon rodzinny). Takze tutaj obserwatorka i sprawozdawczynia opisywanych wydarzen jest mloda dziewczyna, ktora, jak sie z poczatku zdaje, trzyma sie z boku i nie do konca jest swiadoma tego, co sie wokol niej dzieje. Pozniej jednak okazuje sie, ze w rzeczywistosci jest dusza, czula i dzielna, splotow uczuc, ktore wiklaja sie wokol niej. W tej powiesci glos prowadzacy narracje, monotonnie i stalym rytmem, trwa w niedojrzalosci, przygladajac sie swiatu ze zdziwieniem, pozornie na niego niewrazliwy. Natalia Ginzburg znajdowala szczegolna przyjemnosc w konstruowaniu rodzinnych historii, ktorym nieodlacznie towarzysza: dynamika uczuc i metamorfozy powiazan miedzyludzkich, bogactwo charakterow, sympatie i antypatie obecne w zyciu kazdej prawdziwej rodziny. Sa w nich watki oczywiste i niespodziewane, rodzinna powszedniosc oraz motyw niepowtarzalnosci i nieprzewidywalnosci dorastania, pokolenia za pokoleniem". Italo Calvino