Nu se pretează? Nu contează! La noi puteți returna bunurile în 30 de zile
Cu un voucher cadou nu veți da greș. În schimbul voucherului, destinatarul își poate alege orice din oferta noastră.
30 de zile pentru retur bunuri
Czytelniczki i czytelnicy odnajda w ksiazce krytyczna analize dorobku teoretycznego Axela Honnetha oraz innych teoretykow i teoretyczek uznania, takich jak Chantal Mouffe, Michael Walzer, Nancy Fraser czy Jürgen Habermas. Korzystajac z bogatych analiz wspomnianych badaczy i badaczek, autor diagnozuje stan wspolczesnego fachu socjologicznego oraz przeklada kategorie, z ktorych korzysta na jezyk dyrektyw zakotwiczonych w krytycznej teorii spoleczenstwa. Uznanie - centralna kategoria rozprawy - jest pojeciem odsylajacym do dwoch porzadkow. Skupia w sobie tresci "realistyczne", pozwalajace na socjologiczny opis empirycznych zjawisk wykluczania i inkluzji; zawiera tez w sobie komponent normatywny, wyrastajacy z teorii sprawiedliwosci, pozwalajacy na szkicowanie wizji dobrze urzadzonego ladu spolecznego. Wyrazne zaakcentowanie wymiaru normatywnego pojecia uznania przeksztalca sie w wyzwanie, skierowane do socjologow i filozofow, o zaangazowana praktyke naukowa - przez autora okreslona mianem radykalnie refleksyjnej krytyki spolecznej. Ten rodzaj krytyki oparty jest na maksymalnej uczciwosci w badaniu zycia spolecznego oraz niezafalszowanym, wyrazanym wprost interesie politycznym, w ktory badania spoleczne sa najczesciej uwiklane. Rezultatem ma byc krytyka swiadoma wlasnych ograniczen, nie tracaca przy tym wiary w swoj sens.