Nu se pretează? Nu contează! La noi puteți returna bunurile în 30 de zile
Cu un voucher cadou nu veți da greș. În schimbul voucherului, destinatarul își poate alege orice din oferta noastră.
30 de zile pentru retur bunuri
zanowni Czytelnicy! Jestem kryminalistykiem i pasjonuje mnie swiat sladow kryminalistycznych. A ze sladem moze byc praktycznie wszystko, na brak przedmiotu badan trudno mi narzekac. Sam proces badania sladow zostal zas w ciagu ostatnich kilku bardzo intensywnie spopularyzowany poprzez seriale kryminalne. Seriale, ktore pokazuja prace w laboratorium kryminalistycznym oraz sluzbe w Policji, ciesza sie nieustannie wysoka ogladalnoscia. Tym samym wielu widzow, jesli pasjonuje ich proces badania sladow, odnajduje sie w roli technikow kryminalistyki lub tez w roli detektywow rozwiazujacych zagadki kryminalne, o ile wola wysilek intelektualny nad rozpracowywaniem motywacji przestepcy. Proba odgadniecia zakonczenia, czyli tworzenie wersji sledczych, jest ulubionym zajeciem wielu ogladajacych, jak rowniez czytelnikow kryminalow. Zupelnie inaczej sprawy te wygladaja w przypadku osob, ktore naprawde pracuja przy sprawach kryminalnych. Mam tutaj na mysli policjantow, bieglych sadowych, prokuratorow. Jesli juz ogladaja filmy i seriale, to po to, by policzyc ilosc blednego ujawniania sladow czy falszywego zastosowania wybranej metody, a takze w celu zdemaskowania uproszczen i przeklaman. Albo ogladaja podobne produkcje, bo chca wiedziec, jakie informacje o sladach ma przecietny obywatel. Lub tez jak potencjalny przestepca moze sie zainspirowac filmem. Informacja ta moze okazac sie istotna, gdy taki obywatel popelni przestepstwo. O tym wlasnie pisze w ksiazce, czyli o plusach i minusach popularnosci seriali kryminalnych, a takze o oddzialywaniu mediow na postrzeganie kryminalistyki i dowodow naukowych.