Komikaze 5

.Tanidigim Kadariyla Erdil ...Onu ilk hatirladigim zamanlarda bebekti daha. Konusamiyordu, sürekli agliyordu ve altina yapiyordu. Kücük, igrenc ve zararli bir yaratikti.Fakat onu sevmek zorundaydim. Cünkü secme sansim yoktu. Onla beraber gelmistik bu dünyaya, onla beraber gidecektik. Anaokuluna giderken ögretmeni ona kagit ve boya kalemleri vermisti, ilk cizgilerini o zaman gördüm. Cok eglenceliydi cizdikleri. Diger salak cocuklar gibi cizmiyordu. Evleri, arabalari, böcekleri degil, rüyalarini ve hicbir zaman anlamadigim garip ama güzel o sekilleri karaliyordu kagitlarina.Sonra ilkokula basladi. O kadar yaramazdi ki, belki uslanir diye her sene sinif baskani secilirdi. Görünürde usluydu. Ama sevmedigi ögrencileri yaramazlik yapiyor diye tahtaya yazar ve dövdürürdü onlari. Annesi onu gece on ikilere kadar eve sokamazdi. Hep sokaklardaydi, ama derslerini de ihmal etmezdi. Basarili bir ögrenciydi. Resim yapmaya devam etti ilkokul boyunca. Ödüller aldi. Okulda yaptigi 23 Nisan ve Kurtulus Savasi resimleri disindakiler cok keyif veriyordu bana. Bazi geri zekali ögretmenleri onun cizdigi resimleri babasi ciziyor zannediyordu. Bu yüzden defalarca azar isitmisti.