Nu se pretează? Nu contează! La noi puteți returna bunurile în 30 de zile
Cu un voucher cadou nu veți da greș. În schimbul voucherului, destinatarul își poate alege orice din oferta noastră.
30 de zile pentru retur bunuri
W eseju zatytulowanym Kapital i kapitalizm XXI wieku, z jednej strony George Reisman wytyka Piketty'emu bledy i niewiedze, z drugiej zas wyjasnia przyczyny, dla ktorych stanowisko takie nie jest odosobnione. We wspolczesnym swiecie, podzielaja je, w jednakowych proporcjach: ignoranci ekonomiczni, ludzie zawodowo owladnieci idea rownosci, a zwlaszcza wszelkiej masci zawistnicy. Do pierwszej grupy nalezy glownie ta czesc swiata akademickiego, ktoremu po prostu nie chce sie uczyc i konfrontowac z nowymi pogladami, juz to z lenistwa, juz ze strachu przed konkurencja, ktora moglaby ujawnic ich niewiedze. Druga grupe stanowia ludzie, ktorzy z idei, a raczej z iluzji egalitaryzmu zyja, robia wiec wszystko, aby stary wygodny dla nich porzadek, zwyczajnie, nie zmienial sie. Naleza do niej intelektualiscie nie-ekonomiczni. Glownie jednak politycy i biurokraci. Grupe trzecia, najliczniejsza, stanowia masy darmozjadow i nieudacznikow, ktorzy wola sami nie miec, byleby inni tez nie mieli. W lagodnej wersji mowi sie o takich: pies ogrodnika. Dzieki tym ludziom, ksiazki takie jak omawiany Kapital XXI wieku, ale i Doktryna szoku, czy Koniec pracy staja sie bestsellerami, o ktorych mowi caly swiat, od Stanow Zjednoczonych przez Watykan, po Pekin, jako ze niechec do systemu opartego na pracy, gospodarnosci i wolnosci nie zna granic.