Historie ludzkich wedrowek

Z zyciem ludzi wiaze sie wytyczanie nowych sciezek, szlakow, drog, ktore mknely w nieznane obszary swiata, laczyly miejscowosci, byly zagadka, a dla wielu wyzwaniem do podjecia przygody wedrowania. Drogi sa sladem pokolen, ktore przechodzily ziemia, po ktorej my teraz stapamy. Po nas prawdopodobnie pozostana kawalki nowych drog i wytyczone szlaki. Interesujace jest samo pragnienie wedrowania czlowieka, ktore tak scisle wiaze sie z jego egzystencja, ze droga stala sie jej symbolem. Wedrowac mozna na rozne sposoby: uciekajac przed tymi, ktorzy nas gonia - wowczas najwazniejsza jest droga za nami i mozliwosc znalezienia kryjowki; tulajac sie po swiecie - bez celu i sensu, byle tylko "jakos przezyc" czas, ktory jest nam dany; lub pielgrzymujac - majac jasno okreslony cel i kierunek wedrowania. Drogi codziennych wedrowek, religijnych pielgrzymek, szlaki handlowe, nadmorskie autostrady, drogi transportu i lacznosci, podniebne szlaki samolotow, tory lotow kosmicznych, a w koncu "ostatnia droga" czlowieka konczaca sie na jego grobie - sa znakiem niepokoju czlowieka, ktory ciagle zmaga sie z odpowiedzia na pytanie: dokad ide? Czy zdaze dojsc?