Dwukrotne poszukiwania w Poludniowym Lodowatym Oceanie i plywanie naokolo swiata w latach 1819, 20 i 21

Dziennik wyprawy dwoch okretow dowodzonych przez kapitana F. G. T. von Bellinghausena jest ksiazka fascynujaca dla zeglarzy, polarnikow i przyrodnikow. Jest to dokument blisko 3-letnich dzialan w obszarze Poludniowego Atlantyku, Oceanu Indyjskiego i wysp Pacyfiku z epoki "drewnianych statkow i zelaznych ludzi". Wyprawa szukala kontynentu Antarktydy, ktorej nie znalazl Anglik James Cook. Poczatek XIX wieku to okres intensywnego poznawania swiata, anektowania odkrywanych ziem, nadawania im nazw i tworzenia narodowych tradycji. Mieli w tym swoj udzial rowniez przedstawiciele polskiego narodu. Zapis w dzienniku znakomitego zeglarza i nawigatora nie tylko dokumentuje ten rejs, lecz takze podaje roznorodne fakty z zycia mieszkancow spotykanych w roznych czesciach swiata, przekazuje wiele informacji z takich dziedzin, jak nauka o ziemi, biologia, etnografia. Te suche opisy sa przemawiajace. Jest w nich zarowno piekno bezkresnej przestrzeni oceanu, jak i groza niszczycielskiej sily, ktorej przeciwstawic mozna jedynie slowa: "Boze ratuj". Dokument ten, przetlumaczony na jezyki niemiecki i angielski, jest juz znany na Zachodzie. Wart udostepnienia jest rowniez Polakom zainteresowanym odkryciami geograficznymi, a zwlaszcza licznym naszym rodakom pracujacym na polskiej stacji polarnej im. Henryka Arctowskiego polozonej na wyspie, ktora Bellingshausen nazywal Waterloo (King George). Wydanie ksiazki zbiega sie z trwajacym Miedzynarodowym Rokiem Polarnym, ktoremu przyswieca podstawowy cel - chec poznania i zrozumienia swiata. Tlumaczyl: Stanislaw Rakusa-Suszczewski Publikacja powstala we wspolpracy z Polska Akademia Nauk.