Bektasilik Alevilik Mevlevilik Masonluk

Bektasilik, XIII. Yüzyilda Haci Bektas Velinin kurdugu, daha cok ortamsal dünyevi düsünceyi önde tutan, insanlarin özdes inanc cevresinde birleserek kardeslik, mutluluk, esitlik ve özgürlük havasi icinde yasamalarini amaclayan, insanlar arasinda ayirim gözetmeksizin karsilikli sevgi ve saygiya dayanan bir birliktelige önem veren yetkili bir tarikattir.Mevlevilik, Mevlana Celalettin-i Ruminin oglu Sultan Veledin XIII. Yüzyilda Anadoluda kurdugu ask, musiki, sema ve zikre dayanan, sürekli devinim ve gelisme yanlisi, yaradilmislarin en yücesi olan insani Tanridan bir parca olarak kabul eden gercek bilgiyi gecerli sayan, insancil ve hosgörülü olmayi ögütleyen, dogruluga, iyilige, kardeslige önem veren bir tarikattir.Masonluk, gercegi arastirici nitelikte calismalar yapan ve bu nedenle akilciligi bilimsel bir yöntem olarak benimseyen ve özellikle insana deger veren bir düsünce dizgesidir. Her sorunu akilci yollarla, özgürce ve iyilikle cözümlemeyi öngören, insanlar arasinda gercek anlamda evrensel bir birlik ve kardeslik saglamaya calisan, bilgisizligi, bagnazligi ve tutkuyu yeren, sürekli iyiligi, dogruyu, güzeli ve gercegi arastiran bir olusumdur.Bektasilik, Mevlevilik, Masonluk ve kitapta dip not olarak aciklanan, ayrica kitabin sonuna eklenen sözlük ve siirlerle belirtilen Alevilik arasinda düsünce ve inanc bakimindan birtakim benzerliklerin bulundugu kesindir.Ortak yönlerine gelince, temel düsünce insan sevgisidir.